HET LEVEN VAN DE KUNSTENAAR
Pablo Ruiz Picasso werd op 25 oktober 1881 geboren in Plaza de la Merced, Malaga, in Spanje. De geboorte verliep moeizaam en het schijnt dat de baby sigarenrook in zijn neus geblazen kreeg om zijn ademhaling op gang te brengen, Picasso was de enige zoon van de familie en zijn knappe verschijning en vroeg ontwikkelde talenten deden hem algauw wennen aan lofprijzingen en liefde; dit zou zijn hele leven zo blijven.
Picasso’s vader, Jose Ruiz Blasco, was ook een kunstenaar – stillevens van dood wild en bosjes seringenbloesem waren zijn specialiteit -, maar om rond te komen gaf hij tekenles en was hij curator van het plaatselijke museum. Zowel Don Jose als Picasso’s moeder, Maria Picasso Lopez, moedigden de artistieke ambities van hun zoon aan, toen hij al zeer jong bijzonder getalenteerd bleek te zijn. Later nam Picasso zijn moeders naam aan, omdat ‘Ruiz’ in zijn streek veel voorkwam.
Picasso wilde niets anders dan schilderen en ging alleen naar school als hij een van zijn vaders duiven en wat kwasten mee mocht nemen. Don Jose stimuleerde Picasso om volgens de academische regels te tekenen; jaren later, toen Picasso als oude man een expositie van kindertekeningen bezocht, merkte hij op: ‘Toen ik zo oud was, kon ik tekenen als Rafael, maar het kostte me mijn hele leven om te leren tekenen als zij.’ In 1895 verhuisde de familie naar Barcelona, in die tijd nam literair en artistiek centrum dat ontvankelijk was voor de ideeën van de Europese avant-garde.
Hoewel hij terechtkwam in de hogere klassen van de kunstacademie ‘La Lonja’ en een serie traditionele portretten en grote figuren composities creëerde, brak Picasso al snel met de academische traditie. Dit was ook het gevolg van acht maanden schetsen, werken en eten met de boeren van het primitieve dorpje Horta de San Juan in Catalonië, waar hij heen ging om te herstellen nadat hij in de lente van 1898 roodvonk had gehad.
Geboortehuis Pablo Picasso